Δεν πονάει. Άστο για αργότερα γιατρέ...

 

 

Δυστυχώς η συνηθέστερη αιτία προσέλευσης ασθενών στα οδοντιατρεία εξακολουθεί να είναι ο πόνος.

 

 

Σκοπός του ιατρείου μου είναι να αλλάξει αυτό και η πρώτη αιτία να είναι η περιοδική - προληπτική εξέταση. Έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση , και το ποσοστό του πόνου ως αιτία προσέλευσης έχει μειωθεί σε σχέση με το παρελθόν , παρόλα αυτά εξακολουθεί να κατέχει την πρώτη θέση.

 

 

 

Γιατί όμως γίνεται αυτό;

 

- Μία αιτία ίσως να είναι η αμέλεια που μπορεί να δείχνουμε παρά το εμφανές κάποιου προβλήματος στα δόντια (πχ κάποιο δόντι που έχει σπάσει ή έχει εμφανή τερηδόνα) , στα ούλα (πχ να ματώνουν ή να είναι πρησμένα) , η αλλού (πχ μια 'αθώα' πληγή που επιμένει μέσα στο στόμα για καιρό) , ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν συμπτώματα. 

 

- Μια άλλη αιτία , ίσως να έχει να κάνει με τους δύσκολους οικονομικά καιρούς που ζούμε. Η επίσκεψη στον οδοντίατρο μπορεί να φοβίζει και από οικονομικής πλευράς. Περιμένουμε να πονέσει κάτι για να 'αναγκαστούμε' να πάμε. Αυτή η στάση μας όμως έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα σε σχέση με τα οικονομικά μας. Θα εξηγήσουμε παρακάτω το γιατί.

 

- Τέλος άλλη συχνή αιτία ίσως να είναι όταν κάποια βλάβη να έχει δημιουργηθεί μεν , αλλά όντας ασυμπτωματική να μην έχει γίνει αντιληπτή δε.

Ειδικά τον τελευταίο το συναντάμε σχεδόν καθημερινά στο ιατρείο μας. Γι' αυτό και η αξία του προληπτικού ελέγχου είναι ανεκτίμητη.

Στο σημείο αυτό , είναι σημαντικό να τονίσουμε : για οποιαδήποτε αιτία κι αν προσέλθει ένας ασθενής στο ιατρείο μας (πχ για ένα συγκεκριμένο δόντι που πονάει ή απλά για καθαρισμό) , προχωράμε σε εξέταση όλου του στόματος εκτός των δοντιών και των ούλων και τον ενημερώνουμε για όλα τα ευρήματα.

Το άρθρο αυτό έχει γραφτεί λόγω της απάντησης που παίρνουμε όταν από την ανωτέρω εξέταση βρίσκουμε διάφορα (ασυμπτωματικά ακόμα) ευρήματα στο στόμα : 'Δεν πονάει ακόμα , άστο για αργότερα γιατρέ'. Σίγουρα δεν είναι συνηθισμένη απάντηση αλλά δυστυχώς την ακούμε περισσότερο συχνά από ότι θα περίμενε κανείς.

Για να καταλάβουμε καλύτερα ας δούμε μερικά παραδείγματα δοντιών που δεν έχουν δώσει ακόμα συμπτώματα και έχουν βρεθεί από απλό έλεγχο στο ιατρείο μας : 

 

 

 

 

Από αυτές τις ενδοστοματικές φωτογραφίες του ιατρείου μας , γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που μεγάλες βλάβες μπορεί να μην δίνουν συμπτώματα. Παρατηρείται δε , πολύ συχνά ακόμα και νέκρωση των νεύρων ενός δοντιού χωρίς κανένα πόνο , η λεγόμενη ασυμπτωματική νέκρωση. Δυστυχώς σε αυτή την περίπτωση το πρώτο σύμπτωμα θα είναι το απόστημα του δοντιού.  

Είναι σημαντικό λοιπόν να προχωρήσουμε σε αποκατάσταση αυτών των βλαβών νωρίς έτσι ώστε να είναι και πιο εύκολη η θεραπεία τους αλλά και πιο ευνοϊκή η πρόγνωση τους. Στα ανωτέρω παραδείγματα , εάν τα δόντια παραμείνουν έτσι μέχρι να πονέσουν τότε αντί για ένα απλό σφράγισμα (που θα χρειάζονταν εάν γίνονταν αμέσως η αντιμετώπιση τους), το πιο πιθανό είναι να χρειαστούν ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) , και στη συνέχεια προσθετική αποκατάσταση.

 

Αντίστοιχα και στα ούλα , εάν η τρυγία (η οδοντική πέτρα)  δεν απομακρύνεται έγκαιρα με έναν απλό καθαρισμό , και παραμένει μακροχρόνια στο στόμα , τότε μπορεί να εξελιχθεί σε ουλίτιδα. Η οποία με τη σειρά της να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα με τελική κατάληξη κινητικότητες και απώλειες δοντιών: 

 

 

Όλες οι παραπάνω βλάβες λοιπόν θα μπορούσαν να αποφευχθούν απλά με την έγκαιρη αντιμετώπιση τους. Χωρίς τις χρονοβόρες , δύσκολες και κατά συνέπεια ακριβότερες θεραπείες εάν τις αφήσουμε να εξελιχθούν. 

Πως όμως μπορούμε πρακτικά να είμαστε συνεπής στον έλεγχο της στοματικής μας κατάστασης? Ας δούμε μερικές απλές οδηγίες που μπορούν να μας γλιτώσουν από μεγαλύτερους μπελάδες.Έτσι κι αλλιώς πρέπει όλοι μας να κάνουμε καθαρισμό στο οδοντιατρείο και περιοδικό έλεγχο στο στόμα μας τουλάχιστον 1 φορά το χρόνο κατ' ελάχιστον.

 

Πρέπει όμως να προσερχόμαστε στο ιατρείο και ας μην υπάρχει πόνος ενδεικτικά και στις κάτωθι περιπτώσεις

1. Εάν παρατηρούμε τερηδόνα (ασχέτως μεγέθους) σε ένα η περισσότερα δόντια

2. Εάν υπάρχει κάποια ενόχληση ακόμα και μικρή μετά από κάποιο ερέθισμα (πχ θερμικό , γλυκό κλπ)

3. Εάν με τη γλώσσα μας νιώθουμε ότι κάπου κάτι έσπασε ή κάτι λείπει ή κάτι υπάρχει , (ειδικά γι αυτό η προσωπική μας επαγγελματική εμπειρία λέει ότι εάν ένας ασθενής μας αναφέρει 'κάτι νιώθω με τη γλώσσα σε ένα δόντι' , τότε αυτή η βλάβη είναι ήδη προχωρημένη)

4. Εάν σε κάποιο σημείο του στόματος μαζεύονται τροφές καθημερινά και δυσκολεύεται η απομάκρυνση τους

5. Εάν υπάρχει πρήξιμο ή απόστημα σε κάποιο σημείο του στόματος

6. Εάν τα ούλα ματώνουν ή είναι κόκκινα ή πρησμένα

7. Εάν υπάρχει κάποια 'πληγή' ή αλλοίωση στο στόμα που επιμένει για παραπάνω από 15 μέρες

8. Εάν υπάρχει ακίνητη προσθετική εργασία και έχει αποκολληθεί μερικώς και κουνάει , έστω και ελάχιστα

9. Εάν υπάρχει κινητικότητα σε ένα η περισσότερα δόντια

10. Εάν τα δόντια ανατέλλουν ή βρίσκονται στο στόμα σε εντελώς 'λάθος' θέση  

 

Αυτές δεν είναι βέβαια όλες οι αιτίες που θα πρέπει να μας οδηγούν στον οδοντίατρο για έλεγχο αλλά είναι σίγουρα αρκετά συχνές.

Τηρώντας αυτές τις οδηγίες θα μπορέσουμε να κάνουμε καλό στη στοματική υγεία μας που είναι και το πιο σημαντικό ,  αλλά (με δεδομένους τους δύσκολους οικονομικά καιρούς που ζούμε) , και στην τσέπη μας.

Για μια ακόμα φορά επαναλαμβάνουμε τη ρήση του Ιπποκράτη  : «Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν» 

 

Εάν έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία ,

μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.

Ευχαριστώ

Ε. Λ. Καστρίτης