Πρώτο ραντεβού για παιδιά
Το πρώτο ραντεβού ενός παιδιού στο ιατρείο , είναι πολύ σημαντικό γιατί από αυτό θα εξαρτηθεί κατά πολύ η μετέπειτα σχέση του με τον οδοντίατρο και την οδοντιατρική πράξη.
Πολύ συχνά στο ιατρείο μου έρχονται ενήλικες που ακόμα θυμούνται με φόβο την πρώτη φορά που «έκατσαν» στην οδοντιατρική έδρα.
Κάτι δεν είχε πάει καλά , ήταν επώδυνη η εμπειρία , ήταν απότομος ο γιατρός κλπ είναι τα λεγόμενα τους.
Γι αυτούς τους λόγους κρίνεται αναγκαίο να ακολουθήσουμε μια σειρά από κανόνες που θα βοηθήσουν και εμάς και το παιδί να δημιουργήσουμε μια σταθερή σχέση εμπιστοσύνης που πολλές φορές θα μας ακολουθήσει για όλη την υπόλοιπη ζωή.
Όπως :
- Οι γονείς , και το συγγενικό περιβάλλον , πρέπει να αποφεύγουν οτιδήποτε αρνητικό όταν μιλάνε σχετικά με τον οδοντίατρο , σε ένα παιδί που πρόκειται να μας επισκεφτεί. Να μην αναφέρουν δικές τους τυχόν αρνητικές εμπειρίες.
- Ειδικά εκφράσεις του τύπου : «μη τρως γλυκά γιατί θα χαλάσουν τα δόντια σου και θα σε πάω στον οδοντίατρο να σου κάνει μια ένεση τοοοσσσηηηη!!!» , «πλύνε τα δόντια σου γιατί αύριο που θα πάμε στον οδοντίατρο θα του πω να σου τα βγάλει όλα!!!» κλπ , απαγορεύονται αυστηρά.
- Το παιδί την πρώτη φορά , πρέπει να αποκτήσει οικειότητα με τον χώρο του οδοντιατρείου , όχι σαν ασθενής αλλά σαν επισκέπτης. Ειδικά όταν κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας (πχ γονέας ή μεγαλύτερος αδελφός ή αδελφή) έχει ραντεβού για εξέταση τότε καλό είναι να έρχεται και το παιδί μαζί , απλά για να παρακολουθήσει (σε αυτή τη περίπτωση όμως ο εξεταζόμενος πρέπει με τη σειρά του να μην είναι καθόλου φοβισμένος και οι αντιδράσεις του να είναι πάντα θετικές ώστε το παιδί να αποκτήσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια στην οδοντιατρική διαδικασία).
- Τονίζουμε ιδιαίτερα , ότι στο πρώτο ραντεβού ενός παιδιού δεν είναι απαραίτητο να γίνει οδοντιατρική πράξη. Δεν πιέζουμε το παιδί να κάτσει με το ζόρι , επειδή θα πρέπει να ξαναέρθουμε. Μπορεί να γίνει μόνο έλεγχος έστω και στον χώρο μακριά από την οδοντιατρική καρέκλα και σε δεύτερο ραντεβού να προχωρήσουμε σε κανονική οδοντιατρική πράξη. Πάντα με τη συγκατάθεση πρώτα του παιδιού. Πάντα αφού εκείνο νιώσει έτοιμο και ασφαλές.
- Είναι επίσης αναγκαίο να μη λέμε ψέματα στο παιδί. Να μη κρύβουμε τα οδοντιατρικά εργαλεία ή την ένεση. Το παιδί θα το καταλάβει και θα χαθεί η εμπιστοσύνη του απέναντι μας. Το παιδί πρέπει να είναι ενημερωμένο για την διαδικασία και πιστέψτε με , μετά θα είναι απόλυτα συνεργάσιμο για όλη την υπόλοιπη ζωή του.
- Ειδικά η παλιότερη τεχνική της μη χρήσης αναισθησίας που ακόμα με τρόμο μου διηγούνται οι ενήλικες ασθενείς μου , 'επειδή το παιδί θα φοβηθεί την ένεση' , είναι τελείως λανθασμένη. Με αυτό τον τρόπο το παιδί θα πονέσει με τον τροχό , το δόντι δεν θα καθαριστεί ολοκληρωτικά , και δεν θα γίνει σωστή θεραπεία.
- Οι γονείς ή οι συνοδοί μπορούν συνήθως να είναι παρόντες μέσα στην αίθουσα του εξεταστηρίου κατά τη διάρκεια της οδοντιατρικής πράξης του παιδιού τους. Κρίνεται όμως απαραίτητο να είναι χαμογελαστοί παρατηρητές , να μην δείχνει το πρόσωπο τους την παραμικρή ανησυχία , να μην επεμβαίνουν με παροτρύνσεις τύπου 'μη φοβάσαι' , 'δεν θα πονέσει' , 'τελειώνουμε σε μισό λεπτό' κλπ μιας και αυτά έχουν αντίθετο αποτέλεσμα για το παιδί.
- Στην ερώτηση , στο σπίτι , του παιδιού αν θα κάνει ένεση ο γιατρός η απάντηση είναι «Πρώτα θα εξετάσει ο γιατρός τα δόντια σου και μετά θα δούμε. Ο γιατρός θα ξέρει τι πρέπει να κάνει , αφού κοιτάξει πρώτα το στόμα». Στην ερώτηση αν πονάει η ένεση του οδοντιάτρου η απάντηση είναι «Ένεση είναι. Πονάει πολύ πολύ λίγο. Μετά όμως δεν νιώθουμε τίποτα και όλα θα τελειώσουν γρήγορα και εύκολα.»
Εάν έχετε οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία ,
μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.
Ευχαριστώ
Ε. Λ. Καστρίτης